– Judo należy trenować od wczesnego dzieciństwa, rekomendujemy 6 lat jako najlepszy czas do rozpoczęcia ćwiczeń w formie zabawy. Im później dziecko zaczyna trenować judo, tym ryzyko kontuzji jest większe – uważa lekarz Kadry Narodowej Juniorów Radosław Górski, który przygotował specjalny wykład dotyczący m.in. kryterium wieku w kwalifikacji dzieci w sportach walki. Szeroko poruszył również temat urazowości.

Polskie Towarzystwo Medycyny Sportowej (PMTS) rekomenduje wiek powyżej 10 roku życia jako dolną granicę wiekową dopuszczającą do uprawiania judo. Zagraniczne doświadczenia i wieloletnie badania wskazują, że judo należy zacząć ćwiczyć znacznie wcześniej.

– W krajach liczących się w rywalizacji olimpijskiej w judo, dopuszczalnym wiekiem, w którym można rozpocząć uprawianie tego sportu jest: 4-5 rok życia we Francji, 5-6 rok życia w Japonii. W Kanadzie dopuszczalnym wiekiem do rywalizacji sportowej w ograniczonej formie jest 7 lat, w Wielkiej Brytanii – 8 lat, a jeszcze wcześniej w Niemczech – 6 lat. Najsłynniejszy współcześnie zawodnik judo Francuz Teddy Riner, 2-krotny Mistrz Olimpijski i brązowy medalista Igrzysk oraz 9-krotny Mistrz Świata, zaczął ćwiczyć judo mając 4,5 roku. W wieku 6 lat, ale po 2 latach ćwiczeń gimnastycznych, do judo trafiła Ukrainka Daria Bilodid, która w wieku 17 lat została najmłodszą mistrzynią świata w judo – mówi lekarz-ortopeda Radosław Górski.

Lekarz reprezentacji Polski, który sam od wielu lat trenuje z judo, zwrócił uwagę na kanadyjski system LTAD – Judo, współtworzony przez mieszkającego od wielu lat w Kanadzie Andrzeja Sądeja. Ten długotrwały system szkolenia i rozwoju dla sportowców opracowany został dla rządu Kanady.

– Ma on na celu wprowadzenie systemu szkolenia dla dzieci i młodzieży tak, aby w perspektywie odległej stworzyć system, który będzie mógł wygenerować zawodników mogących zdobywać medale na imprezach rangi światowej i olimpijskiej. System kanadyjski oparty jest o tzw. okna aktywności ruchowej dziecka, odpowiednie dla każdego okresu życia, np.: okno rozwoju możliwości szybkościowych dziecka – 6 – 8 rok życia (trwa kilka miesięcy do 2 lat – zmienność osobnicza), okno rozwoju możliwości zręcznościowych dziecka – 8 – 12 rok życia (trwa od 2 do 4 lat), okno rozwoju tzw. pociągu do wytrzymałości dziecka 10 – 13 rok życia, okno rozwoju elementów siłowych dziecka – od 15 roku życia. Już wiele lat temu kanadyjski judoka Doug Rogers, wicemistrz Igrzysk w Tokio w 1964 roku, mówił, że nie ma tajemnicy, dlaczego Japończycy są najlepszymi judokami na świecie. Ciężko trenują i wcześnie rozpoczynają trenować – powiedział doktor Radosław Górski.

Specjalista Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu mówił także jak ważne jest odpowiednie przygotowanie trenerów. Zaakcentował wyłączenie z nauczania we wczesnej fazie elementów technicznych i ćwiczeń, które mogą narazić dziecko na uraz, a rywalizacja powinna być ograniczona o formy bezpieczne dla dzieci.

– Jeśli chodzi o kontuzje, ćwiczący judo, a więc sport walki, nie należą wcale do grona potencjalnie najbardziej na nie narażonych. Z badan wynika, że najczęstsza urazowość dotyczy jeżdżących na rowerach, a następnie uprawiających gimnastykę oraz piłkę nożną. Judo jest bezpiecznym sportem, zwłaszcza dla dzieci. Większe ryzyko kontuzji mają zawodnicy w wieku 16-20 lat, a powodem bardziej bojowe nastawienie do walki, niedostateczne przygotowanie techniczne i taktyczne, czy zbyt krótki okres szkolenia technicznego – dodał lekarz.

Po wykładzie doktor Radosław Górski spotkał się roboczo z działem edukacyjnym Polskiego Związku Judo.

– Celem Polskiego Związku Judo jest stworzenie programu „Długoterminowy System Szkolenia Dzieci i Młodzieży PZ Judo” obowiązującego dla polskich trenerów, opartego o dane z fachowej literatury, analizę doświadczeń innych federacji judo i własne informacje – mówi prezes Jacek Zawadka.

– Zostało potwierdzone, że u dzieci dzięki treningowi judo ulegają znacznej poprawie: wytrzymałość anero- i aerobowa we wszystkich grupach wiekowych, koordynacja ruchowa, szybkość i siła (zwłaszcza dynamiczne ruchy wymagające zaangażowania całego lub większej części ciała). Przykładami zawodników innych dyscyplin, którzy rozpoczęli swoją przygodę ze sportem od judo, są znani piłkarze Robert Lewandowski i Francuz Zinedine Zidane – powiedział Radosław Górski.

We wnioskach po swej prezentacji doktor nauk medycznych, adiunkt w Klinice Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego mówił m.in.: – Zajęcia sportowe dla dzieci w różnych okresach wiekowych powinny odbywać się w warunkach zachowujących maksimum bezpieczeństwa (infrastruktura, przygotowanie trenerów – certyfikacja przez federacje sportowe). Programy szkolenia dzieci w różnych dyscyplinach sportu muszą być skorelowane z fazami rozwoju dziecka i powinny być konsultowane z PTMS jako organem pełniącym nadzór w zakresie bezpieczeństwa medycznego, zwłaszcza w zakresie sportów walki. Współczesna rywalizacja sportowa na poziomie olimpijskim wymusza wczesne zaangażowanie w sport, zwłaszcza w dyscyplinach wymagających wysokich umiejętności technicznych z jednoczesnym dobrym przygotowaniem w aspekcie walorów fizycznych i psychicznych zawodników.

źródło: PZJUDO